Local name: | Deutsch |
Language family: | Indo-Europan > Germanic > West Germanic > High German |
Native speakers: | ~ 90.3 millions (Ethnologue.com, 1990) |
Script: | A modified version of the Latin alphabet |
Official in: | Germany, Austria, Switzerland, Belgium, Liechtenstein, Luxembourg, Italy (province Bolzano-Bosen) |
Spoken mostly in: | Germany, Austria, Switzerland, Liechtenstein |
German is by far the biggest native language in the European Union, and also a very popular second language in the region. German has also been one of the main scientific languages. The standard language has developed from High German, i.e. the varities spoken in the southern parts of the language area, and has now almost replaced the northern Low German. The medieval High German has an offspring in Yiddish.
Unlike the other major Germanic languages (like English, Dutch, Swedish, and Danish), German has kept a four-case and a three-gender system for nouns. Typical for German orthography is the capitalization of nouns (cfr. below).
Germany Standard: “Der Nordwind
und die Sonne”
Speaker: Holger Age at recording: 18 (2006) Geographical reference:
Dresden, DE (Google Map)
Einst stritten sich Nordwind und Sonne, wer von ihnen
beiden wohl der Stärkere wäre, als ein Wanderer, der in
einen warmen Mantel gehüllt war, des Weges daherkam.
Sie wurden einig, dass derjenige für den Stärkeren
gelten sollte, der den Wanderer zwingen würde, seinen
Mantel abzunehmen.
Der Nordwind blies mit aller Macht, aber je mehr er
blies, desto fester hüllte sich der anderer in seinen
Mantel ein.
Endlich gab der Nordwind den Kampf auf. Nun erwärmte die
Sonne die Luft mit ihren
freundlichen Strahlen, und schon nach wenigen
Augenblicken zog der Wanderer seinen Mantel aus.
Da musste der Nordwind zugeben, dass die Sonne von ihnen
beiden der Stärkere war.
Saxony dialect: “Dor Nordwind und
de Sonne”
Speaker: Holger Age at recording: 18 (2006) Geographical reference:
Dresden, DE (Google Map)
Eema’ ham sisch dor Nordwind und de Sonne geschdridden,
währ vunn deen beeden dor Schdärgre is, als ä Wandror,
där nen wahrm Manddl anhadde, däs Wägs gohm.
Se einischdn sisch druff, dass där dor Schdärgre is,
där’s schaffd, dähm Gerl d’n Manndl abzunähm.
Dor Nordwind blies so schdarg wie’r gunnde, aber je
märer bließ, desdo gramfhafder mummelde sisch dor
Wandror in sei Manndl ein.
Endlisch gab dor Nordwind dän Gambf uff.
Nu machde de Sonne de Lufd mid ihrn freindlichn
Schdrahln wahrm un glei ä bahr Oochnbligge schbädor zoch
dor Wandror seen Manndl aus.
Da mussde dor Nordwind dsugähm, dass de Sonne von den
beeden dor Schdärgre war.
Danube Bavarian dialect: “Die Sunn
und da Nurdwind”
Speaker: Gernot Age at recording: 29 (2009) Geographical reference:
Hollabrunn, AT (Google Map)
Amoi håbn si die Sunn und da Nurdwind gstrittn wea von
de beidn woi da Sterkare warat, wia pletzlich a Wåndara
mit aan woamen Måntl vurbeikemma is.
Då saan se de beidn einig wuarn, dås derjenige da
Sterkare is, der in Wåndara sein Måntel wegnehma kåa.
Da Nurdwind håt mit ålla Kråft blåsn, aber je mehr a
blåsn håt, desto festa håt si der Wåndara sein Måntel
zuazoogn.
Då hat der Nurdwind aufgeebn.
Jetz håt die Sunn ståttdessn de Luft mit ihre Stråin
aufgwaaarmt, und nåch aana kurzn Zeit håt da Wåndara
sein Måntel auszogn.
Då håt der Nurdwind zuagebn miassn dass de Sunn de
Stärkare von de beiden wår.